Modalverben - czasowniki modalne
Modalverben - czasowniki modalne

Odmiana czasowników modalnych

Die Modalverben – czasowniki modalne

W języku niemieckim występuje 6 czasowników modalnych (Modalverben). Czasowniki te występują zazwyczaj z innym czasownikiem, który występuje wówczas na końcu zdania w formie bezokolicznika. Razem tworzą orzeczenie zdania.

Jedną z cech czasowników modalnych jest ta mówiąca o tym iż czasownik modalny w odmianie w 1 i 3 os. l. poj. (Sing.) nie otrzymuje końcówki osobowej „e”

woll|en – chcieć

Singular Plural
ich will
chcę
wir wollen
chcemy
du willst
chcesz
ihr wollt
chcecie
er
sie
es
will
chce
Sie
sie
wollen
chcą

Przykład użycia:

Ich will in diesem Jahr ins Ausland fahren. Chcę pojechać w tym roku zagranicę.
Moni will ins Konzert gehen. Moni chce iść na konzert.

könn|en – móc, umieć, potrafić

Singular Plural
ich kann
mogę
wir können
możemy
du kannst
możesz
ihr könnt
możecie
er
sie
es
kann
może
Sie
sie
können
mogą

Przykład użycia:

Ich kann dir nicht helfen. Nie mogę Ci pomóc.
Sven kann gut Spanisch sprechen. Sven potrafi dobrze mówić po niemiecku.

müss|en – móc, umieć, potrafić

Singular Plural
ich muss
muszę
wir müssen
musimy
du musst
musisz
ihr müsst
musicie
er
sie
es
muss
musi
Sie
sie
müssen
muszą

 

Przykład użycia:

Ich muss zu Hause bleiben. Muszę zostać w domu.
Karl muss zweimal in der Woche Sport treiben. Karl musi swa razy w tygodniu trenować sport.

dürf|en – mieć pozwolenie, uprawnienie

Singular Plural
ich darf
muszę
wir dürfen
musimy
du darfst
musisz
ihr dürft
musicie
er
sie
es
darf
musi
Sie
sie
dürfen
muszą

 

Przykład użycia:

Ich darf ins Kino gehen. Mogę iść do kina. (Mam pozwolenie iść do kina.)
Alex und Anja dürfen schon Alkohol trinken. Alex i Anja mogą już pić alkohol.

soll|en – mieć powinność, moralny obowiążek
(mawia się, podobno)

Singular Plural
ich soll
mam powinność
wir sollen
mamy powinność
du sollst
masz powinność
ihr sollt
macie powinność
er
sie
es
soll
ma powinność
Sie
sie
sollen
mają powinność

 

Przykłady użycia:

Ich soll in die Schule gehen. Mam powinność chodzić do szkoły.
Alex soll zum Chef gehen. Alex powinien iść do szefa.

mög|en –  lubić

Singular Plural
ich mag
lubię
wir mögen
lubimy
du magst
lubisz
ihr mögt
lubicie
er
sie
es
mag
lubi
Sie
sie
mögen
lubią

 

Ich mag Eis essen. Lubię jeść lody.
Anja mag nicht Katzen. Anja nie lubi kotów.