Modalverben - czasowniki modalne
Modalverben - czasowniki modalne

Odmiana czasowników modalnych – die Modalverben

Die Modalverben – czasowniki modalne

W języku niemieckim występuje 6 czasowników modalnych (Modalverben). Czasowniki te występują zazwyczaj z innym czasownikiem, który występuje wówczas na końcu zdania w formie bezokolicznika. Razem tworzą orzeczenie zdania.

Jedną z cech czasowników modalnych jest ta mówiąca o tym iż czasownik modalny w odmianie w 1 i 3 os. l. poj. (Sing.) nie otrzymuje końcówki osobowej „e”

woll|en – chcieć

SingularPlural
ichwill
chcę
wirwollen
chcemy
duwillst
chcesz
ihrwollt
chcecie
er
sie
es
will
chce
Sie
sie
wollen
chcą

Przykład użycia:

Ich will in diesem Jahr ins Ausland fahren. Chcę pojechać w tym roku zagranicę.
Moni will ins Konzert gehen. Moni chce iść na konzert.

könn|en – móc, umieć, potrafić

SingularPlural
ichkann
mogę
wirkönnen
możemy
dukannst
możesz
ihrkönnt
możecie
er
sie
es
kann
może
Sie
sie
können
mogą

Przykład użycia:

Ich kann dir nicht helfen. Nie mogę Ci pomóc.
Sven kann gut Spanisch sprechen. Sven potrafi dobrze mówić po niemiecku.

müss|en – musieć

SingularPlural
ichmuss
muszę
wirmüssen
musimy
dumusst
musisz
ihrmüsst
musicie
er
sie
es
muss
musi
Sie
sie
müssen
muszą

Przykład użycia:

Ich muss zu Hause bleiben. Muszę zostać w domu.
Karl muss zweimal in der Woche Sport treiben. Karl musi swa razy w tygodniu trenować sport.

dürf|en – mieć pozwolenie, uprawnienie

SingularPlural
ichdarf
muszę
wirdürfen
musimy
dudarfst
musisz
ihrdürft
musicie
er
sie
es
darf
musi
Sie
sie
dürfen
muszą

Przykład użycia:

Ich darf ins Kino gehen. Mogę iść do kina. (Mam pozwolenie iść do kina.)
Alex und Anja dürfen schon Alkohol trinken. Alex i Anja mogą już pić alkohol.

soll|en – mieć powinność, moralny obowiążek
(mawia się, podobno)

SingularPlural
ichsoll
mam powinność
wirsollen
mamy powinność
dusollst
masz powinność
ihrsollt
macie powinność
er
sie
es
soll
ma powinność
Sie
sie
sollen
mają powinność

Przykłady użycia:

Ich soll in die Schule gehen. Mam powinność chodzić do szkoły.
Alex soll zum Chef gehen. Alex powinien iść do szefa.

mög|en –  lubić

SingularPlural
ichmag
lubię
wirmögen
lubimy
dumagst
lubisz
ihrmögt
lubicie
er
sie
es
mag
lubi
Sie
sie
mögen
lubią

Ich mag Eis essen. Lubię jeść lody.
Anja mag nicht Katzen. Anja nie lubi kotów.